Τρίτη 30 Μαρτίου 2010

ΣΠΗΛΑΙΟ ΜΕ ΣΤΑΛΑΚΤΙΤΕΣ και ΣΤΑΛΑΓΜΙΤΕΣ ΣΤΗ ΒΙΓΛΑ














Στη Βίγλα Άρτας, 300 μέτρα από το χωριό, στην πλαγιά του Μαυροβουνίου, υπάρχει Σπήλαιο. Στο Σπήλαιο που έχει δύο αίθουσες με σταλακτίτες και σταλαγμίτες έχουν κάνει επίσκεψη μέλη του ΣΠΕΛΕΟ.
Μένει τώρα το σπήλαιο να αξιοποιηθεί καθότι είναι μνημείο σπάνιας ομορφιάς και απαράμιλλου κάλους.
Πως θα ενταχθεί σε κάποιο πρόγραμμα?
Ποιος θα κινήσει τις διαδικασίες?
Πως θα καταστεί το σπήλαιο αυτό, που είναι στο νομό Άρτας, επισκέψιμο?
Πως θα προβληθεί?

Παρακάτω εκτίθενται φωτογραφίες από το Σπήλαιο:

Κυριακή 14 Μαρτίου 2010

Zητείται Ελπίδα. Μπορεί το θαύμα της Ανάβρας να γίνει στον τόπο μας?!

Ζητείται Ελπίδα! Υπάρχει….

Πήρα αφορμή για να γράψω αυτό το άρθρο, από την εφημερίδα VETO 14/3/2010 με το άρθρο ΄΄Έξοδος από την κρίση με πιλότο το θαύμα της Ανάβρας΄΄ και την εξερευνητική επίσκεψη στην ιστοσελίδα της Κοινότητας Ανάβρας Μαγνησίας στο διαδίκτυο (www.anavra-goura.gr).
Προξενεί πράγματι εντύπωση και θαυμασμό η ανάπτυξη, η εξέλιξη και η πρωτοπορία της Κοινότητας. Με μπροστάρη τον Πρόεδρο Δ.Τσουκαλά, το Κοινοτικό Συμβούλιο τη μία μόνιμη υπάλληλο και τους δύο – τρεις εποχικούς υπαλλήλους. Δεν απαιτούνταν περισσότεροι, γιατί περίσσευε το μεράκι, η θέληση, η όρεξη για δουλειά, η ανιδιοτέλεια, η αγάπη για τον τόπο και η ύπαρξη ανοιχτού επιχειρηματικού μυαλού προς όφελος των πολλών. Έτσι έφτασε να γίνει το θαύμα, εκεί στην Ανάβρα Μαγνησίας, μακριά από τα τουριστικά χωριά του Πηλίου.
Η κοινότητα Ανάβρας βρίσκεται στο Νομό Μαγνησίας στο νοτιοδυτικό άκρο του, στο όρος Όθρυς και σε υψόμετρο 1.000μ. Απέχει από τον Αλμυρό 40 χλμ., από τον Βόλο 60 χλμ., και από τη Λαμία 40 χλμ. Δεν βασιζόταν κι ούτε βασίζεται στον τουρισμό, όπως τα χωριά του Πηλίου, αλλά στην αγροτοκτηνοτροφία. Όλοι οι κάτοικοι , δηλώνουν σήμερα εισοδήματα 40.000 έως 100.000 ευρώ αποκλειστικά και μόνο από την ενασχόληση με την αγροτοκτηνοτροφία. H Aνάβρα πανηγυρίζει τον Άγιο Παντελεήμονα στις 27 Ιουλίου κάθε έτος.

Πριν το 1990 επικρατούσε στο χωριό μια πρωτόγονη κι άναρχη κατάσταση σχετικά με το κατά κύριο επάγγελμα των κατοίκων που ήταν κι είναι η αγροτοκτηνοτροφία.
Το σημερινό χωριό δεν έχει καμιά σχέση με το παλιό και μπορεί να συγκριθεί μόνο με Ελβετία. Τολμώ να πω πως είναι μια πόλη-χωριό της Ελβετίας στην Ελλάδα. Ας αποτελέσει η Ανάβρα το εφαλτήριο για την ανάπτυξη. Είναι τόσο απλό, που αναρωτιέσαι μα είναι δυνατόν; Κι όμως….

Παρακάτω αναφέρω ( ενώ δίνω πολλά συγχαρητήρια σε όλους όσους εργάστηκαν), τι πέτυχε η κοινότητα Ανάβρας με πολλή δουλειά, με αγάπη για τον τόπο και τους ανθρώπους του, με ζήλο και προσήλωση στην προσφορά στο κοινό καλό, με εκμετάλλευση των κάθε λογής προγραμμάτων της πολιτείας και της Ε.Ε.:
1. Δημιούργησε τρία κτηνοτροφικά πάρκα έξω από το χωριό, όπου εγκαταστάθηκαν όλα τα ποιμνιοστάσια
2. Δημιούργησε κοινοτικό σφαγείο με προδιαγραφές Ε.Ε (HASP, ISO, S64 και βιολογική γραμμή σφαγής)
3. Απαγορεύτηκε η διέλευση των ζώων στην κοινότητα ενώ δημιουργήθηκαν περιφερειακοί αγροτικοί δρόμοι. Το εσωτερικό οδικό δίκτυο αναβαθμίστηκε με πλακοστρώσεις ενώ η πρόσβαση με τα αστικά κέντρα έγινε εύκολη με τη διαπλάτυνση κι ασφαλτόστρωση του επαρχιακού δικτύου.
4. Έγινε νέο δίκτυο ύδρευσης, πεζόδρομοι, πλατείες, και διώροφο πάρκιγκ στο κέντρο του χωριού.
5. Έγινε αγροτικό ιατρείο με δωρεάν κατοικία για τον Ιατρό, κι εφαρμόζεται απαρέγκλιτα το πρόγραμμα ΄΄Βοήθεια στο σπίτι΄΄ για όλους τους ηλικιωμένους του χωριού.
6. Ολοήμερο νηπιαγωγείο και δημοτικό σχολείο με δωρεάν κατοικία στους δασκάλους σε νεόδμητα κτίρια.
7. Δημιουργήθηκε κλειστό γυμναστήριο με καθηγητές, δωρεάν για τους κατοίκους, λειτουργώντας και το χειμώνα όταν οι θερμοκρασίες πέφτουν υπό το μηδέν.
8. Δημιουργήθηκε γήπεδο ποδοσφαίρου με χλοοτάπητα, αποδυτήρια και κερκίδες.
9. Δημιουργήθηκαν δύο αίθουσες εκδηλώσεων 100 και 300 θέσεων και Πολιτιστικό Κέντρο.
10. Δημιουργήθηκε Λαογραφικό Μουσείο Κτηνοτροφικής Ζωής.
11. Δημιουργήθηκε καλαίσθητο Ηρώο Πεσόντων, νέα ασφαλής Παιδική Χαρά, πετρόχτιστες βρύσες, παρτέρια με δένδρα και Πλατώματα για αγνάντεμα κι αναψυχή.
12. Γίνεται διανομή οικοπέδων σε όσους επιθυμούν τη μόνιμη διαμονή στην Ανάβρα.
13. Έγινε εγκατάσταση σταθμού 3G.

Επίσης έγιναν έργα αναπτυξιακά, απόλυτα φιλικά στο περιβάλλον κι ενταγμένα στο πνεύμα της πράσινης οικολογικής ανάπτυξης:
1. Δημιουργήθηκε αιολικό πάρκο με 20 ανεμογεννήτριες και ισχύ 17MW. Έσοδα στην κοινότητα 60.000-100.000 ευρώ το χρόνο.
2. Δημιουργήθηκε το Περιβαντολλογικό Πολιτισμικό Πάρκο ΄΄ΓΟΥΡΑ΄΄ πηγών Ανάβρας, με πλήθος επισκεπτών κάθε χρόνο ενώ υλοποιούνται τα εξής:
3. Μικρό υδροηλεκτρικό εργοστάσιο ισχύος 4 MW με τα ανάλογα έσοδα και
4. Σύστημα τηλεθέρμανσης με καύσιμη ύλη βιομάζα (Υπολείμματα υλοτόμησης και κοπριές ζώων) που θα εξασφαλίζει θέρμανση και ζεστό νερό σε όλους τους κατοίκους δωρεάν.

Μπορούν τα παραπάνω κι επιπλέον να γίνουν στον τόπο μας? Μετά βεβαιότητος ΝΑΙ.
Μπορούμε πραγματικά να δημιουργήσουμε, μπορούμε να αναπτύξουμε τον τόπο μας, μπορούμε να βρούμε τρόπους ώστε να έχουμε εισόδημα, αρκεί να το θέλουμε, να το επιδιώκουμε και να εργαζόμαστε αγόγγυστα γι΄ αυτό.
Δουλειά των εκλεγμένων είναι να δίνουν ώθηση κι ανάπτυξη στον τόπο.
Αν εφαρμόσουμε αυτό στην κοινότητα, στο Δήμο, στο Νομό μας, τότε και η Χώρα θα πάει μπροστά. Ο Νομός μας και οι Δήμοι του έχουν πολλά συγκριτικά πλεονεκτήματα. Όλοι τα γνωρίζουμε , αλλά τι κάνουμε? Ας παραδειγματιστούμε από το θαύμα της Ανάβρας. Ας γνωρίσουμε από κοντά αυτούς τους Ανθρώπους και τον τρόπο δράσης τους!!!

Προσοχή!!! στις επόμενες εκλογές. Σειρά έχουν οι άξιοι και οι μπροστάρηδες. Σειρά έχουν αυτοί που προσφέρουν το χρόνο τους στο κοινό καλό κι όχι αυτοί που μας δουλεύουν.

Ζητείται Ελπίδα; Κι όμως υπάρχει, σε εμάς.

Ευστρατίου Όλγα
ΤΣ ΔΔ Βίγλας.









Ζητείται Ελπίδα! Υπάρχει….

Πήρα αφορμή για να γράψω αυτό το άρθρο, από την εφημερίδα VETO 14/3/2010 με το άρθρο ΄΄Έξοδος από την κρίση με πιλότο το θαύμα της Ανάβρας΄΄ και την εξερευνητική επίσκεψη στην ιστοσελίδα της Κοινότητας Ανάβρας Μαγνησίας στο διαδίκτυο (www.anavra-goura.gr).
Προξενεί πράγματι εντύπωση και θαυμασμό η ανάπτυξη, η εξέλιξη και η πρωτοπορία της Κοινότητας. Με μπροστάρη τον Πρόεδρο Δ.Τσουκαλά, το Κοινοτικό Συμβούλιο τη μία μόνιμη υπάλληλο και τους δύο – τρεις εποχικούς υπαλλήλους. Δεν απαιτούνταν περισσότεροι, γιατί περίσσευε το μεράκι, η θέληση, η όρεξη για δουλειά, η ανιδιοτέλεια, η αγάπη για τον τόπο και η ύπαρξη ανοιχτού επιχειρηματικού μυαλού προς όφελος των πολλών. Έτσι έφτασε να γίνει το θαύμα, εκεί στην Ανάβρα Μαγνησίας, μακριά από τα τουριστικά χωριά του Πηλίου.
Η κοινότητα Ανάβρας βρίσκεται στο Νομό Μαγνησίας στο νοτιοδυτικό άκρο του, στο όρος Όθρυς και σε υψόμετρο 1.000μ. Απέχει από τον Αλμυρό 40 χλμ., από τον Βόλο 60 χλμ., και από τη Λαμία 40 χλμ. Δεν βασιζόταν κι ούτε βασίζεται στον τουρισμό, όπως τα χωριά του Πηλίου, αλλά στην αγροτοκτηνοτροφία. Όλοι οι κάτοικοι , δηλώνουν σήμερα εισοδήματα 40.000 έως 100.000 ευρώ αποκλειστικά και μόνο από την ενασχόληση με την αγροτοκτηνοτροφία. H Aνάβρα πανηγυρίζει τον Άγιο Παντελεήμονα στις 27 Ιουλίου κάθε έτος.

Πριν το 1990 επικρατούσε στο χωριό μια πρωτόγονη κι άναρχη κατάσταση σχετικά με το κατά κύριο επάγγελμα των κατοίκων που ήταν κι είναι η αγροτοκτηνοτροφία.
Το σημερινό χωριό δεν έχει καμιά σχέση με το παλιό και μπορεί να συγκριθεί μόνο με Ελβετία. Τολμώ να πω πως είναι μια πόλη-χωριό της Ελβετίας στην Ελλάδα. Ας αποτελέσει η Ανάβρα το εφαλτήριο για την ανάπτυξη. Είναι τόσο απλό, που αναρωτιέσαι μα είναι δυνατόν; Κι όμως….

Παρακάτω αναφέρω ( ενώ δίνω πολλά συγχαρητήρια σε όλους όσους εργάστηκαν), τι πέτυχε η κοινότητα Ανάβρας με πολλή δουλειά, με αγάπη για τον τόπο και τους ανθρώπους του, με ζήλο και προσήλωση στην προσφορά στο κοινό καλό, με εκμετάλλευση των κάθε λογής προγραμμάτων της πολιτείας και της Ε.Ε.:
1. Δημιούργησε τρία κτηνοτροφικά πάρκα έξω από το χωριό, όπου εγκαταστάθηκαν όλα τα ποιμνιοστάσια
2. Δημιούργησε κοινοτικό σφαγείο με προδιαγραφές Ε.Ε (HASP, ISO, S64 και βιολογική γραμμή σφαγής)
3. Απαγορεύτηκε η διέλευση των ζώων στην κοινότητα ενώ δημιουργήθηκαν περιφερειακοί αγροτικοί δρόμοι. Το εσωτερικό οδικό δίκτυο αναβαθμίστηκε με πλακοστρώσεις ενώ η πρόσβαση με τα αστικά κέντρα έγινε εύκολη με τη διαπλάτυνση κι ασφαλτόστρωση του επαρχιακού δικτύου.
4. Έγινε νέο δίκτυο ύδρευσης, πεζόδρομοι, πλατείες, και διώροφο πάρκιγκ στο κέντρο του χωριού.
5. Έγινε αγροτικό ιατρείο με δωρεάν κατοικία για τον Ιατρό, κι εφαρμόζεται απαρέγκλιτα το πρόγραμμα ΄΄Βοήθεια στο σπίτι΄΄ για όλους τους ηλικιωμένους του χωριού.
6. Ολοήμερο νηπιαγωγείο και δημοτικό σχολείο με δωρεάν κατοικία στους δασκάλους σε νεόδμητα κτίρια.
7. Δημιουργήθηκε κλειστό γυμναστήριο με καθηγητές, δωρεάν για τους κατοίκους, λειτουργώντας και το χειμώνα όταν οι θερμοκρασίες πέφτουν υπό το μηδέν.
8. Δημιουργήθηκε γήπεδο ποδοσφαίρου με χλοοτάπητα, αποδυτήρια και κερκίδες.
9. Δημιουργήθηκαν δύο αίθουσες εκδηλώσεων 100 και 300 θέσεων και Πολιτιστικό Κέντρο.
10. Δημιουργήθηκε Λαογραφικό Μουσείο Κτηνοτροφικής Ζωής.
11. Δημιουργήθηκε καλαίσθητο Ηρώο Πεσόντων, νέα ασφαλής Παιδική Χαρά, πετρόχτιστες βρύσες, παρτέρια με δένδρα και Πλατώματα για αγνάντεμα κι αναψυχή.
12. Γίνεται διανομή οικοπέδων σε όσους επιθυμούν τη μόνιμη διαμονή στην Ανάβρα.
13. Έγινε εγκατάσταση σταθμού 3G.

Επίσης έγιναν έργα αναπτυξιακά, απόλυτα φιλικά στο περιβάλλον κι ενταγμένα στο πνεύμα της πράσινης οικολογικής ανάπτυξης:
1. Δημιουργήθηκε αιολικό πάρκο με 20 ανεμογεννήτριες και ισχύ 17MW. Έσοδα στην κοινότητα 60.000-100.000 ευρώ το χρόνο.
2. Δημιουργήθηκε το Περιβαντολλογικό Πολιτισμικό Πάρκο ΄΄ΓΟΥΡΑ΄΄ πηγών Ανάβρας, με πλήθος επισκεπτών κάθε χρόνο ενώ υλοποιούνται τα εξής:
3. Μικρό υδροηλεκτρικό εργοστάσιο ισχύος 4 MW με τα ανάλογα έσοδα και
4. Σύστημα τηλεθέρμανσης με καύσιμη ύλη βιομάζα (Υπολείμματα υλοτόμησης και κοπριές ζώων) που θα εξασφαλίζει θέρμανση και ζεστό νερό σε όλους τους κατοίκους δωρεάν.

Μπορούν τα παραπάνω κι επιπλέον να γίνουν στον τόπο μας? Μετά βεβαιότητος ΝΑΙ.
Μπορούμε πραγματικά να δημιουργήσουμε, μπορούμε να αναπτύξουμε τον τόπο μας, μπορούμε να βρούμε τρόπους ώστε να έχουμε εισόδημα, αρκεί να το θέλουμε, να το επιδιώκουμε και να εργαζόμαστε αγόγγυστα γι΄ αυτό.
Δουλειά των εκλεγμένων είναι να δίνουν ώθηση κι ανάπτυξη στον τόπο.
Αν εφαρμόσουμε αυτό στην κοινότητα, στο Δήμο, στο Νομό μας, τότε και η Χώρα θα πάει μπροστά. Ο Νομός μας και οι Δήμοι του έχουν πολλά συγκριτικά πλεονεκτήματα. Όλοι τα γνωρίζουμε , αλλά τι κάνουμε? Ας παραδειγματιστούμε από το θαύμα της Ανάβρας. Ας γνωρίσουμε από κοντά αυτούς τους Ανθρώπους και τον τρόπο δράσης τους!!!

Προσοχή!!! στις επόμενες εκλογές. Σειρά έχουν οι άξιοι και οι μπροστάρηδες. Σειρά έχουν αυτοί που προσφέρουν το χρόνο τους στο κοινό καλό κι όχι αυτοί που μας δουλεύουν.

Ζητείται Ελπίδα; Κι όμως υπάρχει, σε εμάς.

Ευστρατίου Όλγα
ΤΣ ΔΔ Βίγλας.









Ζητείται Ελπίδα! Υπάρχει….

Πήρα αφορμή για να γράψω αυτό το άρθρο, από την εφημερίδα VETO 14/3/2010 με το άρθρο ΄΄Έξοδος από την κρίση με πιλότο το θαύμα της Ανάβρας΄΄ και την εξερευνητική επίσκεψη στην ιστοσελίδα της Κοινότητας Ανάβρας Μαγνησίας στο διαδίκτυο (www.anavra-goura.gr).
Προξενεί πράγματι εντύπωση και θαυμασμό η ανάπτυξη, η εξέλιξη και η πρωτοπορία της Κοινότητας. Με μπροστάρη τον Πρόεδρο Δ.Τσουκαλά, το Κοινοτικό Συμβούλιο τη μία μόνιμη υπάλληλο και τους δύο – τρεις εποχικούς υπαλλήλους. Δεν απαιτούνταν περισσότεροι, γιατί περίσσευε το μεράκι, η θέληση, η όρεξη για δουλειά, η ανιδιοτέλεια, η αγάπη για τον τόπο και η ύπαρξη ανοιχτού επιχειρηματικού μυαλού προς όφελος των πολλών. Έτσι έφτασε να γίνει το θαύμα, εκεί στην Ανάβρα Μαγνησίας, μακριά από τα τουριστικά χωριά του Πηλίου.
Η κοινότητα Ανάβρας βρίσκεται στο Νομό Μαγνησίας στο νοτιοδυτικό άκρο του, στο όρος Όθρυς και σε υψόμετρο 1.000μ. Απέχει από τον Αλμυρό 40 χλμ., από τον Βόλο 60 χλμ., και από τη Λαμία 40 χλμ. Δεν βασιζόταν κι ούτε βασίζεται στον τουρισμό, όπως τα χωριά του Πηλίου, αλλά στην αγροτοκτηνοτροφία. Όλοι οι κάτοικοι , δηλώνουν σήμερα εισοδήματα 40.000 έως 100.000 ευρώ αποκλειστικά και μόνο από την ενασχόληση με την αγροτοκτηνοτροφία. H Aνάβρα πανηγυρίζει τον Άγιο Παντελεήμονα στις 27 Ιουλίου κάθε έτος.

Πριν το 1990 επικρατούσε στο χωριό μια πρωτόγονη κι άναρχη κατάσταση σχετικά με το κατά κύριο επάγγελμα των κατοίκων που ήταν κι είναι η αγροτοκτηνοτροφία.
Το σημερινό χωριό δεν έχει καμιά σχέση με το παλιό και μπορεί να συγκριθεί μόνο με Ελβετία. Τολμώ να πω πως είναι μια πόλη-χωριό της Ελβετίας στην Ελλάδα. Ας αποτελέσει η Ανάβρα το εφαλτήριο για την ανάπτυξη. Είναι τόσο απλό, που αναρωτιέσαι μα είναι δυνατόν; Κι όμως….

Παρακάτω αναφέρω ( ενώ δίνω πολλά συγχαρητήρια σε όλους όσους εργάστηκαν), τι πέτυχε η κοινότητα Ανάβρας με πολλή δουλειά, με αγάπη για τον τόπο και τους ανθρώπους του, με ζήλο και προσήλωση στην προσφορά στο κοινό καλό, με εκμετάλλευση των κάθε λογής προγραμμάτων της πολιτείας και της Ε.Ε.:
1. Δημιούργησε τρία κτηνοτροφικά πάρκα έξω από το χωριό, όπου εγκαταστάθηκαν όλα τα ποιμνιοστάσια
2. Δημιούργησε κοινοτικό σφαγείο με προδιαγραφές Ε.Ε (HASP, ISO, S64 και βιολογική γραμμή σφαγής)
3. Απαγορεύτηκε η διέλευση των ζώων στην κοινότητα ενώ δημιουργήθηκαν περιφερειακοί αγροτικοί δρόμοι. Το εσωτερικό οδικό δίκτυο αναβαθμίστηκε με πλακοστρώσεις ενώ η πρόσβαση με τα αστικά κέντρα έγινε εύκολη με τη διαπλάτυνση κι ασφαλτόστρωση του επαρχιακού δικτύου.
4. Έγινε νέο δίκτυο ύδρευσης, πεζόδρομοι, πλατείες, και διώροφο πάρκιγκ στο κέντρο του χωριού.
5. Έγινε αγροτικό ιατρείο με δωρεάν κατοικία για τον Ιατρό, κι εφαρμόζεται απαρέγκλιτα το πρόγραμμα ΄΄Βοήθεια στο σπίτι΄΄ για όλους τους ηλικιωμένους του χωριού.
6. Ολοήμερο νηπιαγωγείο και δημοτικό σχολείο με δωρεάν κατοικία στους δασκάλους σε νεόδμητα κτίρια.
7. Δημιουργήθηκε κλειστό γυμναστήριο με καθηγητές, δωρεάν για τους κατοίκους, λειτουργώντας και το χειμώνα όταν οι θερμοκρασίες πέφτουν υπό το μηδέν.
8. Δημιουργήθηκε γήπεδο ποδοσφαίρου με χλοοτάπητα, αποδυτήρια και κερκίδες.
9. Δημιουργήθηκαν δύο αίθουσες εκδηλώσεων 100 και 300 θέσεων και Πολιτιστικό Κέντρο.
10. Δημιουργήθηκε Λαογραφικό Μουσείο Κτηνοτροφικής Ζωής.
11. Δημιουργήθηκε καλαίσθητο Ηρώο Πεσόντων, νέα ασφαλής Παιδική Χαρά, πετρόχτιστες βρύσες, παρτέρια με δένδρα και Πλατώματα για αγνάντεμα κι αναψυχή.
12. Γίνεται διανομή οικοπέδων σε όσους επιθυμούν τη μόνιμη διαμονή στην Ανάβρα.
13. Έγινε εγκατάσταση σταθμού 3G.

Επίσης έγιναν έργα αναπτυξιακά, απόλυτα φιλικά στο περιβάλλον κι ενταγμένα στο πνεύμα της πράσινης οικολογικής ανάπτυξης:
1. Δημιουργήθηκε αιολικό πάρκο με 20 ανεμογεννήτριες και ισχύ 17MW. Έσοδα στην κοινότητα 60.000-100.000 ευρώ το χρόνο.
2. Δημιουργήθηκε το Περιβαντολλογικό Πολιτισμικό Πάρκο ΄΄ΓΟΥΡΑ΄΄ πηγών Ανάβρας, με πλήθος επισκεπτών κάθε χρόνο ενώ υλοποιούνται τα εξής:
3. Μικρό υδροηλεκτρικό εργοστάσιο ισχύος 4 MW με τα ανάλογα έσοδα και
4. Σύστημα τηλεθέρμανσης με καύσιμη ύλη βιομάζα (Υπολείμματα υλοτόμησης και κοπριές ζώων) που θα εξασφαλίζει θέρμανση και ζεστό νερό σε όλους τους κατοίκους δωρεάν.

Μπορούν τα παραπάνω κι επιπλέον να γίνουν στον τόπο μας? Μετά βεβαιότητος ΝΑΙ.
Μπορούμε πραγματικά να δημιουργήσουμε, μπορούμε να αναπτύξουμε τον τόπο μας, μπορούμε να βρούμε τρόπους ώστε να έχουμε εισόδημα, αρκεί να το θέλουμε, να το επιδιώκουμε και να εργαζόμαστε αγόγγυστα γι΄ αυτό.
Δουλειά των εκλεγμένων είναι να δίνουν ώθηση κι ανάπτυξη στον τόπο.
Αν εφαρμόσουμε αυτό στην κοινότητα, στο Δήμο, στο Νομό μας, τότε και η Χώρα θα πάει μπροστά. Ο Νομός μας και οι Δήμοι του έχουν πολλά συγκριτικά πλεονεκτήματα. Όλοι τα γνωρίζουμε , αλλά τι κάνουμε? Ας παραδειγματιστούμε από το θαύμα της Ανάβρας. Ας γνωρίσουμε από κοντά αυτούς τους Ανθρώπους και τον τρόπο δράσης τους!!!

Προσοχή!!! στις επόμενες εκλογές. Σειρά έχουν οι άξιοι και οι μπροστάρηδες. Σειρά έχουν αυτοί που προσφέρουν το χρόνο τους στο κοινό καλό κι όχι αυτοί που μας δουλεύουν.

Ζητείται Ελπίδα; Κι όμως υπάρχει, σε εμάς.

Ευστρατίου Όλγα
ΤΣ ΔΔ Βίγλας.

Δευτέρα 1 Μαρτίου 2010

ΣΠΗΛΙΑ ΑΙ-ΒΛΑΣΗ: ΜΝΗΜΕΙΟ ΤΗΣ ΦΥΣΗΣ ΚΑΙ ΘΡΗΣΚΕΥΤΙΚΟ ΠΡΟΣΚΥΝΗΜΑ

ΣΠΗΛΙΑ ΑΙ-ΒΛΑΣΗ: ΜΝΗΜΕΙΟ ΤΗΣ ΦΥΣΗΣ ΚΑΙ ΘΡΗΣΚΕΥΤΙΚΟ ΠΡΟΣΚΥΝΗΜΑ

[Άγιος Βλάσιος: Επίσκοπος Σεβαστείας. Έζησε μέσα σε ένα σπήλαιο και μαρτύρησε στα χρόνια του Λικίνιου (308-324 μ.Χ.). Η μνήμη του τιμάται στις 11 Φεβρουαρίου.Ο Άγιος Βλάσιος είχε σπουδάσει την ιατρική επιστήμη.

Λικίνιος: Ρωμαίος αυτοκράτορας κατά την τελευταία περίοδο της τετραρχίας. Ο Λικίνιος είχε παντρευτεί την αδελφή του Μ. Κωνσταντίνου. Διοικούσαν την Ανατολική και Δυτική Ρωμαϊκή Αυτοκρατορία αντίστοιχα, μετά την νίκη τους επί των συναυτοκρατόρων.
Μολονότι εξέδωσαν μαζί με τον Κωνσταντίνο το διάταγμα των Μεδιολάνων (διάταγμα ανεξιθρησκίας ) αργότερα παρεμπόδισε την εξάπλωση του Χριστιανισμού.]
[O Άγιος Βλάσιος και τα τσακάλια: Ο Άγιος Βλάσιος σύμφωνα με το συναξάρι του, είχε την ικανότητα να εξημερώνει τα άγρια ζώα και για τούτο τον επέλεξε ο λαός μας ως προστάτη του από τους λύκους και τα τσακάλια, που κάθε χειμώνα, λόγω του ψύχους και της πείνας κατεβαίνανε προς τα χωριά. ΣΗΜΕΙΩΣΗ: Στο βουνό της ΒΙΓΛΑΣ υπήρχαν αναρίθμητα τσακάλια μέχρι τη δεκαετία του ΄80.]

Γενικά

Στην σπηλιά, η οποία βρίσκεται στο Μαυροβούνιο (βουνό στη Βίγλα Αμβρακικού Άρτας) και συγκεκριμένα ένα χιλιόμετρο μετά το μοναστήρι Παναγίας Ροδιάς, λέγεται ότι μόνασε ο Άγιος Βλάσιος, επίσκοπος Σεβαστείας.
Η πρόσβαση της σπηλιάς είναι πλέον εύκολη. Ακολουθούμε μετά τη Βίγλα, τον παράκτιο δρόμο. Στα δεξιά μας ορθώνεται το Μαυροβούνιο. Στα αριστερά μας εκτείνεται πρώτα η λιμνοθάλασσα Αι-Γιωργιού, μετά το λιμανάκι Μιλιχιές και τέλος η βαθύτερη (3μ.) λιμνοθάλασσα της Ροδιάς. Στο δρόμο μας συναντούμε το βυζαντινό μοναστήρι της Παναγίας της Ροδιάς.
Από τον παράκτιο δρόμο Βίγλας – Στρογγυλής, εκσπάται λιθόστρωτο μονοπάτι. Μετά από 200μ. σχετικά ανηφορικού μονοπατιού, φτάνουμε στην λιθόχτιστη περίβολο της σπηλιάς. Κοντοστεκόμαστε και θαυμάζουμε την μαγεία του τοπίου. Από την μια μεριά το μάτι μας χάνεται στο γαλάζιο του Αμβρακικού και των λιμνοθαλασσών του, ενώ από την άλλη μεριά εκστασιαζόμαστε από τους ορθωμένους βράχους. Το τοπίο είναι πραγματικά μαγευτικό κι ειδυλλιακό.
Η σπηλιά, από ότι μαρτυρούν διάφορα απομεινάρια, χρησιμοποιήθηκε εκτός από χώρος σκήτης, και σαν ναός. Βλέπουμε ένα λαξευτό τρούλο στην οροφή της και κάποιες αχνές τοιχογραφίες.
Επίσης παρατηρούμε πολλά χαραγμένα ονόματα και καπνισμένες τις πλευρές και την οροφή. Μαρτυρίες αναφέρουν πως στον πόλεμο του 1940-44, χρησιμοποιήθηκε ως κρησφύγετο από τους κατοίκους των γύρω χωριών. Αργότερα πολλοί τσομπάνηδες έβρισκαν εκεί καταφύγιο για τους ίδιους και για τα ζώα τους.

Σε κάθε επίσκεψή μου στην σπηλιά αναμνήσεις πλημμυρίζουν το μυαλό μου. Αναπολώ τότε παλιά, που ο υπογράφων Κλέαρχος, ο Κοτσαρής, ο Θωμάς ο ψηλός και ο Θωμάς ο κοντός μπήκαμε μαζί με τον παπά-Λάμπρο σε ένα πριάρι (παραδοσιακή βάρκα των λιμνοθαλασσών του Αμβρακικού). Αφετηρία οι Μιλιχιές και προορισμός η σπηλιά του Αι-Βλάση. Μας το είχε υποσχεθεί ο πάτερ, ότι θα μας πήγαινε μια μέρα να δούμε τη σπηλιά . Τότες η πρόσβαση από ξηράς ήταν ιδιαίτερα δύσκολη κι επίπονη. Μόνο με βάρκα ήταν εύκολη. Έτσι μια μέρα έγινε το ποθούμενο. Η βάρκα, με όλους εμάς επιβάτες σε λίγο έπλεε στα νερά της Ροδιάς. Μετά από αρκετή ώρα έπιασε αγκυροβόλιο στην ακτή, κάτω ακριβώς από την σπηλιά. Βγήκαμε στην ξηρά και αρχίσαμε να ανεβαίνουμε το κακοτράχαλο υποτυπώδες μονοπάτι. Σήμερα ο υπάρχον δρόμος κόβει στα δύο την απόσταση από την λιμνοθάλασσα έως τη σπηλιά. Η κούρασή μας, μικρά παιδιά τότε, ήταν μεγάλη. Η λαχτάρα να δούμε τη σπηλιά και να ικανοποιήσουμε την περιέργειά μας, μας έδινε κουράγιο. Τελικά αποζημιωθήκαμε από την μαγεία του τοπίου και της σπηλιάς. Από τότε θυμάμαι τις αγιογραφίες και τον λαξευτό στην οροφή τρούλο.
Σήμερα με το φωτογραφικό φακό του Κούτα Κων/νου του Χρήστου, σας δίνουμε μερικές φωτογραφίες.